Łokieć tenisisty – jak sobie z nim radzić?

Wcale nie trzeba nałogowo grać w tenisa, aby odczuwać ból z boku łokcia, który może promieniować aż do nadgarstka. Można być młodą mamą, która nieustannie usypia dziecko na jednym ręku wykonując przez dłuższy czas delikatnie obrotowy ruch, mężczyzną, który zajmuję się pracami budowlanymi albo wykończeniowymi, który wykonuje ruchy prostowania, zginania, pronacji i supinacji. Możesz też być zapalonym graczem w squasha i wtedy pojawia się bolesne schorzenie, zwane łokciem tenisisty. Choroba ta dotyczy stanu zapalnego tkanek miękkich – mięśni prostowników nadgarstka i palców w miejscu ich przyczepu do nadkłykcia bocznego kości ramiennej, głównie mięśnia prostownika krótkiego nadgarstka, a także mięśnia prostownika palców. Tego typu zmiany spowodowane są uszkodzeniami włókien kolagenowych i zaburzeniem ukrwienia wskutek zbyt intensywnego obciążania.

Łokieć tenisisty i objawy

Choroba ta dotyka osoby głównie w przedziale wiekowym między 30 a 60 lat, a czynnikami które mogą nasilać pojawienie się tego schorzenia jest palenie oraz otyłość. Niestety, dokładna patogeneza łokcia tenisisty nie jest do końca znana. Chociaż zalicza się tę chorobę do procesów zapalnych, należy zwrócić uwagę, że jest to jednak swoisty proces degeneracji. Wskutek powtarzalnych ruchów dochodzi do mikrouszkodzeń przyczepu początkowego mięśnia prostownika krótkiego promieniowego nadgarstka oraz pozostałych mięśni prostowników. Innymi dolegliwościami mogą być liniowe zaburzenia układu włókien kolagenowych, co ogólnie prowadzi do zaburzeń między kością a ścięgnami. Głównymi objawami schorzenia jest stały, kłujący, piekący lub pulsujący ból w okolicy łokcia, który promieniuje do ramienia lub nadgarstka. Odczuwalny jest również brak siły w ręku i problem ze zwijaniem dłoni w pięść. Podczas diagnozy zawsze należy uwzględnić diagnostykę odcinka szyjnego, które mogą spowodować bóle promieniujące do okolicy nadkłykcia bocznego.

Leczenie łokcia tenisisty

Kiedy ustali się przyczynę, która spowodowała ból w obrębie przedramienia i uraz łokcia, należy przywrócić równowagę nerwów i mięśni zarówno na poziomie kręgosłupa szyjnego i narządów wewnętrznych, jak i samego łokcia. W leczeniu tego schorzenia stosuje się techniki rozluźniania pozycyjnego stawu łokciowego, techniki BLT, niezbyt przyjemną, ale skuteczną technikę FDM, masaż tkanek głębokich, odwijanie mięśniowo-powięziowe, techniki drenażowe i kinesiotaping.

Łokieć tenisisty i technika BLT

Technika BLT (Balanced Ligamentous Tension) znakomicie przywraca stan równowagi napięciowej w obrębie obszaru ogarniętego stanem zapalnym. Najważniejsza w tej technice jest uważna palpacja i precyzja w badaniu miejsca objętego schorzeniem. Kluczowe jest również znalezienie punktu zrównoważonego napięcia więzadeł (Point of Balanced Ligamentous Tension – PBLT). Odpowiednie ustawienie stawu sprawi, że organizm uaktywni autoregulację i doprowadzi do odpowiedniej korekcji. Punkt PBLT to takie miejsce, gdzie napięcie więzadeł jest minimalne, a można go znaleźć pomiędzy pełnym zakresem fleksji i ekstensji. Posługując się technikami BLT można odnaleźć nową pozycję równowagi napięcia w więzadłach i utrzymanie jej do chwili, kiedy organizm zminimalizuje napięcia pourazowe, sam przywracając punkt równowagi do pozycji sprzed urazu.

W terapii tej ważne jest, aby nie wymuszać kierunku i amplitudy ruchu, a jedynie dostosowywać się do rytmu organizmu i jego reakcji na wykonywane zadanie w sposób jak najbardziej fizjologiczny. Techniki BLT, wykorzystując zjawisko tensegracji nie przekraczają bariery ruchu, mobilizują stawy do zapoczątkowanych procesów samoregulacji.

Technika BLT jest szczególnie skuteczna w schorzeniach, takich jak stany zapalne tkanek miękkich, ale będą pomocne również w terapii całego narządu ruchu. Nie wymuszają zmiany w organizmie, a jedynie im towarzyszą. Łokieć tenisisty należy do dość częstych schorzeń przeciążeniowych, warto więc korzystać z wielu technik, aby jak najpełniej pomóc pacjentowi.