Wraz z wiekiem rośnie zagrożenie zachorowania na niektóre choroby układu ruchu. Niektóre z nich – bardziej dotkliwe – powodują szereg niepokojących objawów, inne pozostają w ukryciu i dają o sobie znać dopiero w najmniej oczekiwanym momencie. Jednym z nich jest osteoporoza, która charakteryzuje się wyjątkową dostępnością. Czym jest i jak postępować z pacjentem z osteoporozą? O tym w dzisiejszym wpisie.
Jak powstaje osteoporoza?
Osteoporoza jest częstym zaburzeniem funkcji układu szkieletowego, które powstaje w wyniku dysbalansu pomiędzy procesami kościotwórczymi oraz resorbcji. Na skutek zmian biochemicznych w tkance kostnej, dochodzi do rozrzedzenia jej struktury i osłabienia tzw. mikroarchitektury kości. Ważnym faktem, o którym należy pamiętać jest to, że osteoporoza jest chorobą metaboliczną kości, dlatego jej profilaktyka i leczenie powinno być kompleksowe i zaczynać się odpowiednio wcześnie, aby nie doprowadzić do poważnych zmian.
Występowanie i objawy
Na całym świecie ponad 200 milionów ludzi choruje na osteoporozę. Choroba dotyka głównie osoby starsze – ponad 70% osób powyżej 80 roku życia. Kobiety są z reguły bardziej narażone na powstanie tej choroby – zwłaszcza po menopauzie, kiedy statystycznie najbardziej rośnie ryzyko powstania zmian. Istnieją czynniki ryzyka, które szczególnie narażają ludzi na osteoporozę. To m.in.:
- skłonności genetyczne,
- szczupła budowa ciała,
- wczesna menopauza,
- brak aktywności fizycznej,
- stosowanie niektórych leków (np. heparyna, insulina, leki sterydowe),
- alkoholizm, nikotynizm,
- niedobór wit. D i wapnia.
W początkowej fazie choroba przebiega zupełnie bezobjawowo. Z biegiem czasu zaczyna dawać delikatne znaki, które później przeradzają się w poważny problem. Osoby, u których podejrzewa się osteoporozę zgłaszają głównie bóle kości długich po obciążeniu oraz obniżenie wzrostu. W późniejszych stadiach choroby może pojawić się duża podatność na złamania przy niewielkim obciążeniu i zwiększenie ryzyka złamań kompresyjnych kręgosłupa.
Diagnostyka i leczenie
Diagnostyka osób, u których podejrzewa się osteoporozę powinna obejmować szereg badań. Tylko postawienie szybkiej diagnozy i wdrożenie leczenia daje szansę na zahamowanie choroby i zmniejszenie ryzyka powikłań. Niestety, w praktyce diagnostyka jest często wykonywana zbyt późno. Podstawowym badaniem jest densytometria, pozwalająca na określenie gęstości kości. Ważnym aspektem jest także ustalenie poziomu wapnia i witaminy D3 we krwi oraz sprawdzenie funkcji nerek i tarczycy, gdyż mają one znaczenie w zachodzących zmianach metabolicznych.
Leczenie osteoporozy jest trudne, gdyż w większości przypadków zachodzą nieodwracalne zmiany w strukturze kości. W większości przypadków stosuje się leki hamujące rozpad kostny i wspomagające procesy kościotwórcze. Wcześnie wdrożona rehabilitacja może usprawnić metabolizm i przyczynić się do wyhamowania procesów chorobowych. Jedną z najbardziej niedocenionych form treningu w prewencji i leczeniu osteoporozy jest trening siłowy. Badania naukowe wykazują, że przy długotrwałym, progresywnym stosowaniu ćwiczeń oporowych może wzrosnąć gęstość kości i masa szkieletu, co bezpośrednio może przyczyniać się do prewencji i leczenia osteoporozy.
UWAGA! Należy pamiętać, że przy osteoporozie niektóre techniki terapii będą szczególnie ryzykowne. Schorzenie to jest “czerwoną flagą” do manipulacji – nawet doskonale wykonana manipulacja HVLA będzie w tym przypadku bardzo ryzykowna.
Publikowane w niniejszym portalu treści o charakterze medycznym mają cel wyłącznie informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Nie mogą w jakikolwiek sposób zastąpić wizyty u lekarza, lekarskiej porady, zaleceń lekarza, czy też postawionej przez lekarza diagnozy.
Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza.