Zakrzepica żył głębokich

Zakrzepica żył głębokich – czerwona flaga w pracy z pacjentem

7

14949

W pracy fizjoterapeutów i osteopatów istnieje wiele czynników, które decydują o skuteczności terapii. Odpowiedni dobór technik, wywiad, rozmowa z pacjentem i zaplanowanie aktywności fizycznej wydają się być decydującymi o tym, czy rehabilitacja przyniesie zamierzone efekty. Jedną z rzeczy najważniejszych jest również bezpieczeństwo pacjenta, które zarówno dla niego samego, jak i dla terapeuty powinno być absolutnym priorytetem.

O ryzykownych schorzeniach lub objawach, które w trakcie badania pacjenta można łatwo przeoczyć można mówić wiele. Rozpoznanie tzw. “czerwonych flag” dla każdego specjalisty jest bardzo ważne, gdyż nie raz zdarza się, że pacjent musi zostać odesłany do lekarza w celu głębszej diagnostyki. Jednym z najczęściej spotykanych problemów, który jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do pracy z chorym jest zakrzepica żył głębokich. Jak ją rozpoznać i czym grozi jej pominięcie?

Zakrzepica – bezwzględne przeciwwskazanie do terapii

Zakrzepica żył głębokich (deep-vein thrombosis, DVT) jest objawem zatorów żylnych tworzących się w głęboko leżących naczyniach. Zazwyczaj powstaje w kończynach dolnych, ale niekiedy pojawia się również w ramionach oraz… naczyniach krezkowych. Dla specjalisty leczenia bólu zakrzepica powinna być schorzeniem doskonale znanym i możliwym do natychmiastowego zdiagnozowania, ponieważ zwlekanie z podjęciem leczenia może doprowadzić do tragicznych skutków. Objawy zakrzepicy są bardzo charakterystyczne i należą do nich:

  • ból,
  • obrzęk,
  • zaczerwieniona, niekiedy błyszcząca skóra,
  • tkliwość palpacyjna,
  • miejscowe ocieplenie tkanek.

Przyczyny i możliwe powikłania choroby

Istnieje wiele przyczyn i czynników ryzyka powstania zakrzepicy żył głębokich. Na niektóre z nich możemy mieć wpływ przez styl życia i odpowiednią dietę czy aktywność fizyczną. Niektóre z nich jednak są totalnie poza naszą kontrolą, mając podłoże genetyczne tj. trombofilia wrodzona (genetyczna skłonność do nadmiernej krzepliwości krwi). Inne czynniki ryzyka mogące wywołać zakrzepicę to, np.:

  • zmniejszony przepływ krwi na skutek długotrwałego leżenia, stanów pooperacyjnych, unieruchomienia,
  • zwiększonego ciśnienia żylnego (możliwego w ciąży),
  • wad lub schorzeń zastawek,
  • urazów żył na skutek złamań, zwichnięć, naderwań/zerwań mięśni i ścięgien.

Nieleczona zakrzepica żylna może prowadzić do poważnego zagrożenia życia i zdrowia pacjenta. Jednym z głównych powikłań DVT jest zatorowość płucna, która jest przyczyną śmierci ponad 300,000 pacjentów rocznie w samych Stanach Zjednoczonych.

Metody diagnostyczne, wznowienie rehabilitacji

Diagnostyka DVT opiera się głównie o badania laboratoryjne i obrazowe. Określenie poziomu D-dimerów (produktów rozpadu fibryny) jest badaniem pierwszego rzutu przy podejrzeniu tego schorzenia. Dobrym wyborem jest także USG Dopplera, które pozwoli na zobrazowanie zmian zakrzepowych w naczyniach żylnych.

Leczenie zakrzepicy polega głównie na metodach farmakologicznych i stosowaniu Warfaryny lub Heparyny. Zawsze powinno odbywać się pod okiem lekarza specjalisty (angiologa lub chirurga naczyniowego). Rehabilitacja pacjenta z zakrzepicą żył głębokich jest możliwa dopiero po wyleczeniu objawów i stabilizacji stanu zdrowia. Istotne jest także zdiagnozowanie pierwotnej przyczyny zakrzepicy, aby wyeliminować jej ponowne powstanie w przyszłości. 

Zakrzepica żył głębokich - Acus Med oferta

Jak bardzo podobał Ci się ten wpis?

Kliknij na gwiazdkę aby ocenić

Średnia ocena 4.6 / 5. Liczba głosów: 9

Brak głosów. Oceń jako pierwszy!

Publikowane w niniejszym portalu treści o charakterze medycznym mają cel wyłącznie informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Nie mogą w jakikolwiek sposób zastąpić wizyty u lekarza, lekarskiej porady, zaleceń lekarza, czy też postawionej przez lekarza diagnozy.

Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza.

Jakub Seremak D.O.

Magister fizjoterapii, osteopata. Specjalizuję się w rehabilitacji sportowej, ortopedycznej oraz nowoczesnych metodach usprawniania organizmu. Interesuję się także fizjologią, która jest podstawą do zrozumienia problemów pacjenta. W wolnym czasie uprawiam sport, słucham rocka i gram na basie.

Wspomagaj się wiedzą innych, bądź na bieżąco!
Dołącz do Facebookowej grupy "Pogadajmy o fizjoterapii"


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *