Zafascynowani sportem, odc. 1- Michał Roczek

Zafascynowani sportem, odc. 1 – Michał Roczek

Cześć Michał! Wielkie dzięki, że znalazłeś dla Nas chwilę. Wiemy, że jesteś bardzo zapracowanym człowiekiem. Wiemy też jednak, że jesteś inspiracją dla wielu osób, które chętnie czegoś by się od Ciebie nauczyły! 

• To ja dziękuję za zainteresowanie moją osobą. To bardzo miłe.

Co skłoniło Cie do pracy w sporcie? 

• Ze sportowcami chciałem już pracować w czasie studiów. Coś z tyłu głowy zawsze mi podpowiadało, żeby spróbować się w tej dziedzinie. Nie ukrywam, że czułbym się niekomfortowo i nieswojo w pediatrii czy kardiologii, choć na prawdę szanuję i podziwiam pracę osób, które się w tym specjalizują.
  Od zawsze miałem kontakt ze sportem i sport daje duże możliwości rozwoju. Można powiedzieć, że pewne wydarzenia i zwroty w życiu oraz ludzie, których miałem przyjemność poznać sprawiły, że jestem tu, gdzie jestem i robię to, co robię.
  Muszę przyznać, że największy wpływ na to, jaką drogę obrałem miał Paweł Brandt, który jest wybitny w swoim fachu. To właśnie Paweł pokazał mi jak wygląda praca w sporcie, czego wymaga i jaką może być przygodą. Oprócz tego zawsze sprawdzałem zdobytą wiedzę w praktyce, a miałem do tego idealną grupę, jaką jest opolska drużyna futbolu amerykańskiego Wolverines Opole.

Jakich metod używasz po ciężkich meczach, aby Twoi zawodnicy szybko wrócili do formy?

• Po ciężkich meczach najlepszą formą odnowy jest zdrowy sen w odpowiedniej ilości i w odpowiednich godzinach. Przed snem zawodnik musi odpowiednio wcześnie zjeść zbilansowany posiłek. Tym samym uzupełnić zapasy glikogenu i wspomóc regenerację tkanek miękkich. Nie wolno zapominać o odpowiednim nawodnieniu oraz o tym, by nie używać telefonów 40 minut przed snem, by wyciszyć układ nerwowy.                                                                              
  Na odnowę biologiczną, na którą składa się sauna, kąpiel w lodzie, masaż lodem, basen, masaż i inne zabiegi zostawiam następny dzień. Dobór zabiegów zależy od różnych czynników, ale najważniejsze jest, aby starać się rozumieć, zauważać i słuchać indywidualne potrzeby podopiecznych, ponieważ każdy jest inny i wymaga odrębnego podejścia.

Jesteś w stanie polecić czytelnikom kilka produktów, bez których praca w sporcie jest niemożliwa?

• Najważniejsze w pracy są nasze ręce i otwarta głowa :). A tak poważnie, to ciężko wybrać kilka produktów, ponieważ nigdy nie wiadomo co nam się może przydać. Zawsze mam ze sobą całą torbę sprzętu, leków, maści, wcierek, tejpów, igieł i wielu innych rzeczy. Staram się być przygotowany na każdą, ale to każdą sytuację.  Ale gdybym miał powiedzieć, co znajduję się najbliżej moich rąk w czasie pracy to powiedziałbym, że są to piny, igły do akupunktury i Stadiopasta. Myślę, że to podstawa podstaw, jakie muszę mieć przy sobie.

Wymienisz jakieś konkretne produkty? Jeśli chodzi o wcierki? Jakich igieł używasz? Jakiej firmy i jakich grubości? Jakie tejpy są Twoimi ulubionymi?

Podstawową wcierką jest oczywiście maść o zapachu zwycięstwa;) czyli Ben Gay. Oprócz tego dobrze sprawdza się hot Stuff Mueller oraz cold gel UP.                                                                         Jeśli chodzi o igły, to przyzwyczaiłem się do Cloud & Dragon i używam igieł wszystkich długości, ale mających średnicę 0,3 mm. Ostatnio jednak przerzuciłem się na igły SOMA. Są o wiele ostrzejsze. Do sztywnego tejpowania wg mnie nadają się tylko tejpy Jaybird oraz Dreamtape. Mają mocny klej i odpowiednią sztywność.

Jakie szkolenia dały Ci największą wiedzę do pracy w zawodowym sporcie?

Każde szkolenie, przeczytana książka i artykuł, czy każdy spotkany na swojej drodze specjalista dokłada cenną cegiełkę, która definiuje moją wiedzę i umiejętności. Każdy kurs, nawet ten z którego treścią się nie zgadzam, to krok do przodu. Dużo znaczą dla mnie kursy u dra Składowskiego. Nie jest to zamknięty zbiór technik i pewna porcja teorii, której trzeba się trzymać. Jest to raczej filozofia pracy i myślenia, szukania rozwiązań, poszerzania wiedzę. Co więcej, kursanci Składowskiego to chyba najliczniejsza i najbardziej zjednoczona grupa terapeutów w Polsce, która zawsze sobie pomaga, a dodatkowo stanowi kopalnie wiedzy i kolejnych doświadczeń.

Praca na najwyższym stopniu piłki siatkowej pewnie jest wymagająca. Dużo musisz poświęcać by być tam gdzie jesteś?

• Bardzo dużo.

Rozwiniesz? Czy chcesz to zachować dla siebie?

• By być tu, gdzie jestem najpierw trzeba było wykazać się w klubie. Praca z drużyną wygląda zupełnie inaczej niż w standardowym gabinecie fizjoterapii. Życie prywatne trzeba podporządkować treningom i rozgrywkom. Przez całą ligę nie ma się wolnego weekendu. Często pracuje się całymi dniami nie tylko w gabinecie z zawodnikami, ale też pomagając w treningach. Zdarza się, że trenuje się w święta i dni wolne od pracy. Moja kobieta nie jest najszczęśliwsza gdy widzi ile czasu spędzam w pracy, ale to rozumie i jestem jej wdzięczny za wsparcie. Ale emocje , wspomnienia, poznane osoby i cenne doświadczenie zdobywane każdego dnia są warte wielu wyrzeczeń.

Polska fizjoterapia cały czas pnie się do góry. Jak oceniasz nasze umiejętności na tle starszych kolegów?

• Myślę, że mamy wielu świetnych fachowców – zarówno tych starszych, jak i młodszych. Skłaniam się jednak ku twierdzeniu, że to co reprezentuje młode pokolenie fizjoterapeutów jak ja, jest dopiero wierzchołkiem góry, w porównaniu do wiedzy i doświadczenia jakie posiada np. dr Aleksander Bielecki. Takie osoby są wzorem, uczą pokory, cierpliwości i motywują do dalszego poszerzania wiedzy.

Rozumiem, że cały czas się doszkalasz. A czy są jakieś magazyny itp, dla fizjoterapeutów, które czytasz?

• „Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja”. Oprócz tego czytam blogi znanych fizjoterapeutów Sławka Mokrzyckiego czy Pawła Błachotnika. Oczywiście najnowszą wiedzę z materiałów źródłowych szukam w pubmed. Na rynku ukazuje się coraz więcej specjalistycznych książek dla fizjoterapeutów, których treści potrafią zmienić punkt widzenia. Oprócz tego wchodzę na serwisy amerykańskich fizjoterapeutów by wiedzieć jakie trendy w fizjoterapii panują za oceanem gdzie fizjoterapia bardzo mocno się rozwija.

No i najważniejsze – rozciąganie przed czy po treningu?

• Rozciąganie oczywiście przed i po treningu. Przed treningiem zawodnicy głównie rozciągają się dynamicznie. Po treningu powinno się stosować stretching statyczny, najlepiej wielostawowy, odnoszący się do przebiegu taśm mięśniowo-powięziowych. Świetną inspirację stanowi joga.

Dzięki Michał! To dla Nas zaszczyt, że chciałeś pogadać. Życzymy dalszych sukcesów!

• Dzięki również!