Terapia czaszkowa

Terapia czaszkowo-krzyżowa – czym jest i jakie schorzenia można leczyć przy jej pomocy?

15

18364

Terapia czaszkowo – krzyżowa jest formą leczenia charakterystyczną dla dziedziny osteopatii. Ze względu na przebieg zabiegu oraz teorię stojącą za jej zastosowaniem uchodzi za zabieg nieco kontrowersyjny. Okazuje się jednak, że znajduje swoje zastosowanie w wielu przypadkach chorobowych – także w leczeniu najmłodszych – dzieci i niemowląt. Na czym polega terapia czaszkowa i kiedy można ją stosować?

Czym jest terapia czaszkowa?

Terapia czaszkowa jest jedną z najbardziej delikatnych form terapii osteopatycznej. Podczas zabiegu, terapeuta aplikuje niewielką siłę przy pomocy swoich dłoni – układając je na czaszce lub kości krzyżowej. Istnieje kilka teorii na temat działania terapii czaszkowej. U jej podstaw leży najczęściej regulacja przepływu płynu mózgowo – rdzeniowego oraz praca z dysfunkcjami chrząstkozrostu klinowo podstawnego (ang. sphenobasilar synchondrosis – SSB). 

Przy pomocy odpowiednich technik i ułożenia rąk, terapeuta jest w stanie wyczuć pracę poszczególnych kości czaszki i ich tor poruszania. Terapeuci wyczuwają siłę, amplitudę oraz częstotliwość przepływu płynu mózgowo – rdzeniowego. Badając pacjenta można stwierdzić czy w obrębie ruchów kości czaszki lub pływu płynu mózgowo – rdzeniowego istnieje zaburzenie, które może przyczyniać się do objawów występujących u pacjenta. W przypadku podejrzenia zaburzenia naturalnej ruchomości SSB, wyczuwalne mogą być zaburzenia ruchomości poszczególnych kości czaszki. Przyczynami nieprawidłowości w obrębie czaszki mogą być stres, urazy głowy, dysfunkcje kręgosłupa szyjnego oraz kręgów szczytowych czy przewlekłe schorzenia, na które cierpi pacjent.

Książka o terapii czaszkowo krzyżowej

Przeciwwskazania do terapii czaszkowo-krzyżowej

Pomimo tego, że terapia czaszkowo – krzyżowa może być zastosowana w przypadku wielu dolegliwości, istnieje grupa schorzeń, przy których należy zachować szczególną ostrożność lub zupełnie odstąpić od wykonywania zabiegów. To m.in.:

  • nudności, wymioty,
  • silne zawroty głowy o nieustalonym pochodzeniu,
  • niestabilność emocjonalna,
  • depresja,
  • zmieszanie pacjenta co do czasu i miejsca,
  • podwójne widzenie o nieustalonej przyczynie,
  • zaburzenia świadomości,
  • opistotonus,
  • drgawki, częste napady epileptyczne,
  • wysokie ryzyko poronienia, ciąża zagrożona,

Niektóre z tej grupy przeciwwskazań są jednak względne i zależą od obecnego stanu pacjenta oraz współpracy z lekarzem prowadzącym. Szerokie zastosowanie terapii czaszkowej pozwala na używanie jej w sytuacjach, w których inne formy terapii są niemożliwe, jednak nawet przy tak delikatnych formach terapii należy pamiętać, że ich wpływ na ludzki organizm może być znaczący. Dlatego w przypadku obecności jakichkolwiek przeciwwskazań należy przeprowadzić szczegółowy wywiad i zachować szczególną ostrożność.

Jakie schorzenia można leczyć przy pomocy terapii czaszkowej?

W przypadku dzieci, terapia czaszkowa może być pomocna przy wielu schorzeniach układu ruchu. Ma także korzystny wpływ kiedy mały pacjent cierpi na ogólne problemy zdrowotne takie jak: refluks, kolki czy kłopoty ze spokojnym snem. W przypadku dorosłych może znaleźć swoje zastosowanie w sytuacji wielu dolegliwości bólowych, np. migrenach czy dolegliwościach przeciążeniowych. 

Terapia czaszkowa jest szczególnie polecana dla pacjentów, u których w leczeniu potrzebna jest regulacja autonomicznego układu nerwowego. Prawidłowy balans pomiędzy współczulnym i przywspółczulnym układem nerwowym jest kluczowy dla postępowania procesów gojenia, regeneracji, prawidłowego trawienia i dobrego samopoczucia. Z tego względu jest pomocnym środkiem terapeutycznym w przypadku nieprawidłowej pracy układu pokarmowego.

Z perspektywy pacjenta, zabieg z użyciem technik czaszkowo-krzyżowych może być odczuwany na wiele sposobów. Większość z nich reaguje bardzo spokojnie, popada w stan głębokiego relaksu i odprężenia. Pomimo tego, że techniki czaszkowe wydają się być mało inwazyjne, mają bardzo duży potencjał terapeutyczny. Powinny być zawsze wykonywane przez specjalistę po przeprowadzeniu wywiadu wykluczającego wszystkie możliwe przeciwwskazania.

 

Jak bardzo podobał Ci się ten wpis?

Kliknij na gwiazdkę aby ocenić

Średnia ocena 4.7 / 5. Liczba głosów: 10

Brak głosów. Oceń jako pierwszy!

Publikowane w niniejszym portalu treści o charakterze medycznym mają cel wyłącznie informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Nie mogą w jakikolwiek sposób zastąpić wizyty u lekarza, lekarskiej porady, zaleceń lekarza, czy też postawionej przez lekarza diagnozy.

Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza.

Jakub Seremak D.O.

Magister fizjoterapii, osteopata. Specjalizuję się w rehabilitacji sportowej, ortopedycznej oraz nowoczesnych metodach usprawniania organizmu. Interesuję się także fizjologią, która jest podstawą do zrozumienia problemów pacjenta. W wolnym czasie uprawiam sport, słucham rocka i gram na basie.

Wspomagaj się wiedzą innych, bądź na bieżąco!
Dołącz do Facebookowej grupy "Pogadajmy o fizjoterapii"


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *