Od lat opatrunki gipsowe są uznawane za remedium w przypadku urazów ortopedycznych. Złamania kości, zwichnięcia czy nawet (o zgrozo!) skręcenia stawów są zaopatrywane w sztywny opatrunek gipsowy. Czy zawsze jest on konieczny? Jakie konsekwencje niesie za sobą długie unieruchomienie kończyny w sztywnym opatrunku? Czy istnieją sytuacje, w których da się uniknąć noszenia gipsu?
Orteza czy gips?
Działanie obu rodzajów zaopatrzenia ortopedycznego jest niemal identyczne. Lokalne unieruchomienie w przypadku złamań umożliwia gojenie kości i zespolenie ich na nowo. W zależności od urazu – stosowanie sztywnego opatrunku unieruchamiającego zalecane jest zazwyczaj na okres od 4 do 8 tygodni. W wyjątkowych przypadkach może on być nieco dłuższy.
W przypadku urazów skrętnych i zwichnięć sprawa ma się nieco inaczej. „Stara szkoła” ortopedii nakazuje unieruchomienie kończyny po każdym urazie tego typu. Z praktyki jednak wiadomo, że najczęściej nie jest to dobry wybór. Nowoczesne metody terapeutyczne pozwalają na szybką mobilizację po urazie i powrót do aktywności fizycznej dużo szybciej, niż w przypadku klasycznego podejścia. W przypadku chęci szybkiego powrotu do aktywności fizycznej dobrym wyborem będą ortezy półsztywne zapewniające dynamiczną stabilizację stawu po urazie.
W sytuacji, kiedy jednak niezbędny jest opatrunek sztywny i unieruchomienie, należy zastanowić się jaki z nich będzie najbardziej korzystny dla pacjenta. Opatrunek gipsowy jest prosty w użyciu i bardzo powszechny – dlatego jest stosowany zdecydowanie częściej. Jego użycie niesie za sobą widmo konsekwencji, które mogą być bardzo dotkliwe w skutkach. To, np.:
- Zaniki mięśniowe,
- Uszkodzenia skóry,
- Zespół Sudecka (wywołany najczęściej przez źle założony, zbyt ciasny opatrunek gipsowy),
- Ograniczenie ruchomości stawów.
Przez częste powikłania po stosowaniu gipsu, coraz większą popularność zyskują ortezy. To dużo lżejsze, zbudowane z przepuszczających powietrze materiałów opatrunki, które dzięki prostym systemom zapięć, można łatwo zdejmować i zakładać. Ułatwiają dbanie o higienę miejsca po urazie, ewentualną wczesną rehabilitację i zapobiegają otarciom skóry w czasie noszenia. Niektóre z ortez, zwłaszcza te stosowane na dłuższy czas, są wyposażone w specjalne rękawy powietrzne, które można pompować tak, aby w idealny sposób orteza obejmowała wymagane miejsce, zapewniając tym samym komfort i odpowiednią stabilizację.
Ortezy wychodzą na prowadzenie ale…
Najważniejszą zaletą ortez jest możliwość ich ciągłego, indywidualnego dostosowywania do potrzeb pacjenta, co zapobiega wystąpieniu najgroźniejszych – naczyniowo – nerwowych powikłań (np. zespołu Sudecka) związanych ze stosowaniem sztywnego opatrunku gipsowego. Z pozoru niewielkie zmiany mogą okazać się bardzo trudne w leczeniu i rehabilitacji, dlatego warto zadbać o to, aby kontuzja pacjenta była zaopatrzona w najlepszy możliwy sposób.
Ortezy są dobrym, alternatywnym rozwiązaniem dla opatrunków gipsowych. Ich zastosowanie zyskuje coraz większe zaufanie w gronie pacjentów i specjalistów, dlatego w przypadku urazu, warto rozważyć możliwość stosowania lżejszego, bardziej praktycznego zaopatrzenia ortopedycznego. Nie są one jednak pozbawione wad! Ich stosowanie wymaga od pacjenta dużej dyscypliny. W przypadku poważnego urazu, np. złamania, orteza może być zdejmowana tylko w wyjątkowych przypadkach i że szczególną ostrożnością.
Publikowane w niniejszym portalu treści o charakterze medycznym mają cel wyłącznie informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Nie mogą w jakikolwiek sposób zastąpić wizyty u lekarza, lekarskiej porady, zaleceń lekarza, czy też postawionej przez lekarza diagnozy.
Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza.