Metoda Kinesiotapingu

Metoda Kinesiotapingu

Twórcą i prekursorem metody Kinesiotapingu był Japoński chiropraktyk Kenzo Kase. Zauważył on, że aby zastosowana terapia działała w oczekiwany sposób trzeba ją powtarzać, nawet kilkunastokrotnie. Chciał stworzyć metodę terapii, która będzie mieć ciągły wpływ na pacjenta, także po jego wyjściu z gabinetu. Zaczął z powodzeniem stosować elastyczne plastry wykonane z bawełny na napięte mięśnie, aby wesprzeć i wydłużyć efektywność wykonanej terapii.

Kinesiotaping był szeroko stosowany już w latach 1970-1980r. w krajach azjatyckich.
Do Europy metoda dotarła dopiero ok. 1998r., gdzie była używana oraz udoskonalana m.in. w Niemczech, Portugalii i we Włoszech stopniowo rozszerzając swoje zastosowanie. Kinesiotaping większej publiczności został zaprezentowany na olimpiadzie w Pekinie w 2008r., w trakcie której stosowano tę metodę u licznych sportowców. Od tej pory metoda kinesiotapingu stała się nieodłączną częścią fizjoterapii sportowej, a także stopniowo coraz częściej wykorzystywaną metodą podczas codziennej pracy fizjoterapeutów u każdego rodzaju pacjentów.

Przykładowa aplikacja – plastry do kinesiotapingu Gold Tape

Jakie korzyści dla organizmu przynosi kinesiotaping?

1. Poprawa krążenia

Każdemu urazowi towarzyszy stan zapalny, który prowadzi do wzrostu ciśnienia
w otaczających tkankach zaburzając naturalny przepływ limfy, przez co dochodzi do powstania obrzęku w obrębie uszkodzonych struktur. Naklejona taśma powoduje odbarczenie zastoju limfatycznego oraz zmniejszenie ciśnienia poprzez zwiększenie przestrzeni między skórą właściwą, a powięzią. Taśmę naklejamy na rozciągniętym mięśniu, następnie po jego rozluźnieniu na skórze pojawiają się charakterystyczne pofałdowania, zwiększające przestrzeń śródmiąższową. Wywołuje to obniżenie ciśnienia i podrażnienia receptorów nerwowych, zmniejszając dolegliwości bólowe. Ponadto taśmy w połączeniu z wykonywanymi ruchami masują, a także rozciągają skórę.

2. Zmniejszenie dolegliwości bólowych

Dolegliwości bólowe pojawiają się, kiedy informacja stymulacji nocyceptorów (bezmielinowe włókna A-delta/C) przewodzone w rogach tylnych rdzenia kręgowego dochodzą do kory mózgowej. Naklejona taśma stymuluje włókna mielinowe A-beta zmniejszając dolegliwości poprzez bezpośrednią inhibicję przewodnictwa bólowego przez interneurony według teorii bramki kontrolnej Melazcka i Wall. Aplikacja taśmy powoduje także odciążenie podskórnych nocyceptorów przez bodźcowanie aferentne, obniżające wrażliwość układu sensomotorycznego.

3. Funkcja mięśni       

Kinesiotaping poprzez odpowiednią technikę aplikacji jest w stanie wpłynąć na funkcję mięśni np. rozluźnienie zbyt napiętego mięśnia, bądź wspomaganie jego pracy w przypadku osłabienia. Kluczowe znaczenia ma tu kierunek naklejenia taśmy. W przypadku, gdy chcemy zmniejszyć napięcie mięśniowe bazę naklejamy w miejscu przyczepu początkowego mięśnia, po czym ustawiamy go w pozycji rozciągnięcia naklejając taśmę z maksymalnie 15% rozciągnięciem, kończąc kotwicą na miejscu przyczepu końcowego oklejanego mięśnia. Gdy ustawimy mięsień ponownie w pozycji rozciągnięcia taśma będzie pociągać go w kierunku rozciągnięcia dając efekt rozluźnienia.
Taśmę możemy nakleić w przeciwnym kierunku. Da to efekt kompresji, stabilizacji stawu, a także wspomaganie funkcji mięśnia. Bazę naklejamy na przyczepie początkowym, następnie ustawiamy go w pozycji rozciągnięcia naklejając taśmę na jego przebiegu z maksymalnie 15% rozciągnięciem, po czym w pozycji neutralnej kończymy kotwicą w obrębie przyczepu końcowego. Ten sposób aplikacji powoduje stymulację napięcia mięśniowego, za każdym razem gdy mięsień znajdzie się w pozycji rozciągnięcia taśma „pociąga” skórę w kierunku przyczepu końcowego.

4. Poprawienie funkcji stawów

Taśma naklejona na skórze stymuluje mechanoreceptory, które z kolei powodują aktywacje proprioceptorów. Aplikacja przez zmianę równowagi między grupami mięśniowymi powoduje poprawę odczucia ruchu, co poprawia funkcję stawu. W przypadku technik więzadłowych, maksymalnie lub submaksymalnie rozciągając taśmę wspomagane zostają bierne stabilizatory stawów, które poprzez uraz nie są w stanie poprawnie wykonywać swojej funkcji.

5. Wpływ segmentarny

Wykorzystanie kinesiotapingu może wpływać na pracę i zachowanie organów zewnętrznych. Poprzez swój wpływ na układ powięziowy organizmu może poprawić funkcjonowanie narządów wewnętrznych, tym samym całego ciała. Prawidłowo zaaplikowane plastry do kinesiotapingu są z powodzeniem stosowane również w przypadku np. bólów brzucha i bólów menstruacyjnych.

Techniki aplikacji plastrów do kinesiotapingu:

Taśma do Kinesiotapingu wyróżnia się cechami podobnymi do ludzkiej skóry, ma podobną grubość (od 0,5 do 4 mm, a ciężar 15g/cm2). Rozciąga się do około 140% swojej początkowej długości. Wykonana jest z bawełny, a powierzchnia klejąca to akryl medyczny. Jest przepuszczalna dla wody i powietrza. Po naklejeniu i zadziałaniu ciepła staje się wodoodporny. Przeciętnie aplikacja utrzymuje się na skórze ok. 3-5 dni w jednostkowych przypadkach nawet do tygodnia i dłużej.

Plastry do kinesiotapingu – sposoby aplikacji

• mięśniowa:
  – najczęściej wykorzystywana
  – w celu relaksacji mięśnia taśmę przykleja się od części dystalnej do proksymalnej mięśnia
  – w celu stymulacji mięśnia taśmę przykleja się od części proksymalnej do dystalnej mięśnia
  – naciągnięcie wynosi 0%
  – przykleja się zawsze na maksymalnie rozciągnięty mięsień

• limfatyczna:

– najważniejsza kwestia to połączenie obrzęku z najbliższymi węzłami chłonnymi
– taśma rozcinana jest w kształt „wachlarza” tzn. 4-5 pasków z ok. 2,5 cm bazą
– naklejana część ciała ułożona swobodnie
– maksymalne 15% rozciągnięcie taśmy
– poprawia krążenie krwi i chłonki

• więzadłowa:

– odciąża więzadła
– plastruje się w obrębie elementów kostnych
– naciągnięcie taśmy od 25 do 100%
– pomocna również przy leczeniu punktów spustowych

•  powięziowa:

– najtrudniejsza do wykonania
– za jej pomocą koryguje się ustawienie powięzi, poprawia funkcję mięśni, stawów
– naciągnięcie plastra wacha się między 0, a 75%

• korekcyjna:

– zmodyfikowana technika powięziowa
– napięcie taśmy od 50 do75% (25% bóle ostre, 75% bóle przewlekłe o niewielkim natężeniu)

• funkcjonalna:
  – wspomaga osłabiony mięsień
  – baza dystalna i proksymalna
  – jako pierwsza naklejana zawsze baza dystalna, baza proksymalna naklejana na końcu zakresu wspomaganego ruchu

Każda aplikacja kinesiotapingu powinna być odpowiednio dostosowana do potrzeb pacjenta.

Czym jest kinesiotaping?     

Kinesiotaping jest doskonałą metodą uzupełnienia procesu rehabilitacji. Jego największą zaletą jest czas oddziaływania na pacjenta. Terapeuta może w prosty, efektywny sposób podtrzymać działanie zastosowanej terapii, gdyż metoda Kinesiotapingu po nałożeniu oddziałuje na pacjenta przez cały czas obecności aplikacji na skórze. Taśmy nie przeszkadzają w poruszaniu się, kąpieli, uprawnianiu sportu. Ponadto nie czuje się jej obecności na skórze dzięki podobnej grubości taśmy do ludzkiej skóry. Wszystkie wymienione zalety połączone z autentyczną poprawą funkcji mięśni i stawów decyduje o tym, że metoda ta jest bardzo często wykorzystywana przez fizjoterapeutów, a także w większości akceptowana przez pacjentów.

Bibliografia:

1. Hałas I., Kinesiology Taping metoda wspomagająca terapię tkanek miękkich, „Praktyczna fizjoterapia i Rehabilitacja” 2010, Nr 9/10, str. 22-26.
2. Skonieczna-Zyecka K., Kruszyniewicz J., Kinesiology taping jako propozycja postępowania fizjoterapeutycznego w sporcie, „Praktyczna fizjoterapia” 2016, Nr 68, str. 41-48
3. Pijnappel H., Taping Medyczny, H.F.J. Pijnappel, 2012