Cieśń nadgarstka – wyrzuć mrówki ze swej dłoni

Mrówki, pajączki, drętwienia, problemy z chwytem i ruchomością palców dłoni. Ciągła potrzeba potrząśnięcia ręką, aby zlikwidować swoje wewnętrzne mrowisko. Jeśli występują u Ciebie takie objawy może to świadczyć o problemie z cieśnią nadgarstka. Nie martw się jednak… jest na to kilka rozwiązań.

Cieśń nadgarstka 

Wiele milionów ludzi na całym świecie cierpi na problemy związane dolegliwościami dłoni. Mogą być one spowodowane szeregiem schorzeń takich jak choroby ścięgien, zmiany zwyrodnieniowe, przeciążenia czy uwięźnięcia nerwów. Te ostatnie są wyjątkowo dokuczliwe, ponieważ towarzyszące im objawy mogą być bardzo niepokojące. Najczęściej występującym problemem związanym z tkanką nerwową dłoni jest cieśń nadgarstka, która wg statystyk jest bardzo częstym schorzeniem na świecie. Wg badań cierpi na nie aż 3,8% populacji całego świata. Zespół cieśni nadgarstka to problem, który dotyka zazwyczaj osoby w średnim wieku z przewagą kobiet, które są mocniej narażone na występowanie tego schorzenia. 

Twój nadgarstek to małe miasto

Wyobraź sobie pęczek przewodów i rur, które biegną do Twojego domu i dbają o zasilanie prądem, wodą, gazem. Każda rura i przewód ma swoją ściśle określoną funkcję a jej niedrożność czy uszkodzenie przez przemiłego sąsiada właśnie remontującego swoje mieszkanie, może spowodować poważne konsekwencje dla Twojej oazy spokoju. Zapamiętaj ten obraz i spójrz na wewnętrzną powierzchnię swojego nadgarstka. Spójrz na miejsce, w którym zaczyna się dłoń. To tam właśnie znajduje się kanał nadgarstka, w którym biegną ściśnięte przewody odpowiadające za funkcję Twojej dłoni. To kolejno:

• nerw pośrodkowy
• pochewki maziowe ścięgien (zginacza kciuka długiego oraz 8 ścięgien zginaczy palców)

Cieśń nadgarstka i jego objawy 

Kiedy przez długi czas przeciążasz swoją dłoń ciężką pracą fizyczną lub złą pozycją ręki w czynnościach biurowych pochewki ścięgniste mięśni dłoni puchną – wywierając zwiększony nacisk na nerw pośrodkowy. Z racji tego, że kanał nadgarstka jest miejscem dość ścisłym – nie ma miejsca na ucieczkę. Ścięgna próbują być uprzejme – to nie to poszukujący ropy naftowej odwiertami w ścianie pan zza kolejnych drzwi. Próbują tworzyć wysięk, aby za wszelką cenę zapewnić dodatkowy ślizg pomiędzy nimi a nerwem pośrodkowym. Jednak na dłuższą metę nie sprawdza się to za dobrze. Pojawia się ucisk na nerw pośrodkowy i objawy, które potrafią zaniepokoić największego twardziela. Osoba, która cierpi na cieśń nadgarstka może odczuwać:

• mrowienie, pieczenie, ból – w obrębie kciuka; palców I, II, III
• spontaniczne, nagłe uczucia „przeszycia prądem” w dłoni
• osłabienie siły dłoni (wypuszczanie przedmiotów)
• zmniejszenie precyzji wykonywanych czynności (np. kłopoty z zapięciem płaszcza)

Celna diagnoza podstawą skutecznego leczenia cieśni nadgarstka

Wyżej wymienione objawy mogą być bardzo ograniczające. Wykonywanie codziennych czynności domowych oraz zawodowych często staje się niemożliwe. Warto pamiętać, że jest to schorzenie postępujące wolno – nie pojawia się z dnia na dzień. Dlatego, jeśli odczuwasz pierwsze dolegliwości podobne do opisywanych wyżej – warto zadbać o diagnostykę problemu wykonując odpowiednie badania. Pomocne w planowaniu terapii może być badanie: 

• USG – jako obrazowa diagnostyka problemu
• EMG (elektromiografia) – badanie umożliwiające sprawdzenie czynności nerwów oraz mięśni 
• MRI (rezonans magnetyczny) – w przypadkach, w których USG jest niewystarczające do jasnego określenia problemu 

Fizjoterapeuta, osteopata czy lekarz, który podejmie się pracy z Twoją dłonią wykona również szereg testów diagnostycznych (tj. objaw Tinnela czy test Phalena), aby dokonać oceny pracy dłoni oraz zebrać szczegółowe informacje na temat miejsc, którymi warto zająć się, aby zmniejszyć Twoje dolegliwości. Warto tu powiedzieć, że cieśń nadgarstka często nie jest problemem jedynie lokalnym – zlokalizowanym w samym kanale nadgarstka. To często problem globalny, dotyczący również całej kończyny górnej, obręczy barkowej oraz kręgosłupa szyjnego i piersiowego. Diagnostyka w gabinecie powinna objąć również te części ciała, aby wykluczyć inne źródła Twojego problemu.

Metody leczenia zespołu cieśni nadgarstka

Jeśli problem zostanie zdiagnozowany odpowiednio szybko i równie szybko zostanie podjęta terapia – zazwyczaj leczenie opiera się wyłącznie na metodach zachowawczych. Ze względu na powszechność tego schorzenia, istnieje szereg technik leczniczych, które pozwalają na skuteczne leczenie. 

Techniki zachowawcze mogą objąć:

• fizjoterapię (wykonywanie ćwiczeń leczniczych, terapia manualna, neuromobilizacje, suche igłowanie, zabiegi fizykoterapeutyczne)
• odciążenie dłoni (nie usztywnienie!) – polegające na zmniejszeniu intensywności pracy, zmianie nawyków i ergonomii czynności w pracy i w domu
• autoterapię w domu pacjenta (poprzez używanie rollerów, piłek do masażu, wykonywanie ćwiczeń rozciągających)

W przypadku zupełnego braku skuteczności wyżej wymienionych metod, może być konieczne leczenie chirurgiczne polegające na wykonaniu nacięcia więzadła poprzecznego nadgarstka i „zwiększeniu miejsca” dla tkanek kanału nadgarstka. Należy jednak pamiętać, że jest to rozwiązanie ostateczne i ze względu na konsekwencje zabiegu w postaci tkanki bliznowatej w obrębie operowanego miejsca – rzadko jest to rozwiązanie trwałe. 

Jeśli zauważyłeś/aś u siebie objawy opisane powyżej nie zwlekaj! Umów się do specjalisty w Twojej okolicy, aby skonsultować Twój problem i podjąć leczenie cieśni nadgarstka jak najszybciej.

Bibliografia:

1. Festen-Schrier, V.j.m.m., and P.c. Amadio. “The Biomechanics of Subsynovial Connective Tissue in Health and Its Role in Carpal Tunnel Syndrome.” Journal of Electromyography and Kinesiology, vol. 38, 2018.
2. Ghasemi-Rad, Mohammad. “A Handy Review of Carpal Tunnel Syndrome: From Anatomy to Diagnosis and Treatment.” World Journal of Radiology, vol. 6, no. 6, 2014.
3. Kuo, Tai-Tzung, et al. “Assessment of Median Nerve Mobility by Ultrasound Dynamic Imaging for Diagnosing Carpal Tunnel Syndrome.” Plos One, vol. 11, no. 1, 2016.
4. Newington, Lisa, et al. “Carpal Tunnel Syndrome and Work.” Best Practice & Research Clinical Rheumatology, vol. 29, no. 3, 2015.