O autonomicznym układzie nerwowym (AUN).
Podatność na stres to bardzo indywidualna sprawa każdego człowieka. Autonomiczny układ nerwowy jest ściśle powiązany z wieloma dolegliwościami, warto zadać sobie pytanie, dlaczego, po co i w jak różny sposób pacjenci odczuwają stan choroby i zdrowia. Czasy, w których jesteśmy, życie w pędzie, w smartfonie i w stresie sprawiają, że układ nerwowy przytłoczony bodźcami staje się rozregulowany. Pacjent tak naprawdę nie wie, co jest źródłem bólu i skąd biorą się u niego dolegliwości. Rola fizjoterapeuty polega nie tylko na przywróceniu prawidłowego funkcjonowania narządów, ale również nieco szerszego spojrzenia na źródło dysfunkcji.
Autonomiczny układ nerwowy i jego funkcje
Autonomiczny układ nerwowy składa się z układu współczulnego, przywspółczulnego oraz enterycznego. Kiedy pacjent jest zdrowy, jego układ nerwowy jest silny i zrównoważony, przygotowuje ciało do stawianiu czoła różnym sytuacjom, które napotyka, aby walczyć lub uciekać przed niebezpieczną sytuacją, ulec zamrożeniu a także zapewnić regenerację ciała w czasie spoczynku. Kiedy układ nerwowy zostaje osłabiony, pojawiają się zaburzenia czynnościowe i choroby. Nie zawsze jest tak, że ból i dolegliwości wynikają z dysfunkcji mięśni i układu szkieletowego, główna przyczyna może tkwić właśnie w nierównowadze autonomicznego układu nerwowego.
Autonomiczny układ nerwowy i jego kluczowe skutki działania
Układ ten odpowiada za bardzo wiele funkcji – reguluje czynność serca, oddychanie, funkcje układu moczowego, zapotrzebowania energetycznego, narządów płciowych, zachowań obronnych, termoregulację, układ odpornościowy i płyny w organizmie. Odpowiada on również za regulację mechanicznych aspektów oka i ucha, aby skupić uwagę na świecie zewnętrznym lub odciąć się od niego i zwrócić uwagę na procesy wewnętrzne.
Autonomiczny układ nerwowy i nerw błędny
Układ współczulny globalnie mobilizuje organizm, a układ przywspółczulny reguluje każdy narząd osobno i ma bardziej miejscowe i precyzyjne działanie. Jest on regulatorem układu współczulnego. Jeśli aktywność nerwu błędnego jest zmniejszona lub osłabiona, wzmaga się napięcie ortosympatyczne. Nadmierna aktywność układu współczulnego jest zawsze rezultatem osłabienia napięcia przywspółczulnego. Działania, odczucia, zachowania, emocje i myśli ściśle angażują autonomiczny układ nerwowy i w pełni łączą go pomiędzy psychiką a ciałem. Kiedy pojawia się stres, pojawia się zaburzenie homeostazy i deregulacja błędno-współczulna.
Diagnostyka autonomicznego układu nerwowego
Niełatwo jest diagnozować autonomiczny układ nerwowy i odróżnić niektóre objawy od dysfunkcji układu mięśniowo-szkieletowego lub czaszkowo-krzyżowego. Środkami do oceniania autonomicznego układu nerwowego są wartości tętna, badanie cechy skóry i odruch oczno-sercowy. Umiejętność oceny autonomicznego układu nerwowego pozwala podejść do leczenia chronicznych i psychosomatycznych patologii w nowy, globalny sposób, ze zrozumieniem wewnętrznych konfliktów człowieka, które w obecnych czasach są najczęstszym powodem wizyt u specjalistów.
Publikowane w niniejszym portalu treści o charakterze medycznym mają cel wyłącznie informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Nie mogą w jakikolwiek sposób zastąpić wizyty u lekarza, lekarskiej porady, zaleceń lekarza, czy też postawionej przez lekarza diagnozy.
Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza.
